Информация
ГУО «Средняя школа г.п.Краснополье»
о проведенных воспитательных мероприятиях
в рамках белорусско-российского проекта «Поезд Памяти»
На основании годового плана работы на 2022/2023 учебный год и в целях воспитания гражданственности и патриотизма обучающихся, во исполнении письма Министерства образования Республики Беларусь от 10 января 2023 года №05-01-14/320/дс/, в рамках белорусско-российского проекта «Поезд Памяти», в ходе реализации конкурса «Я патриот своей страны» и плана по гражданско-патриотическому воспитанию в период с 01.01.2023 по 29.01.2023учебного года в учреждении прошли следующие мероприятия:
№ п/п | Название мероприятия | Содержание мероприятия | Место проведения | Участники | Ответственные |
1. | Конкурс видеомате-риалов «Мая краiна» | С целью создания условий для самореализации молодежных лидеров, содействия повышению имиджа общественной деятельности детских организаций, их вклада в развитие молодежной политики, формирование гражданского общества. | школьный музей | 10-е классы | педагог – организатор Киреенко Т.А. члены ПО «БРСМ»
|
2. | Музейное занятие «Знаменитые люди Краснопольщины» | С целью систематизации и расширения знаний о знаменитых людях для обучающихся в школьном музее было организовано музейное занятие. | школьный музей | 5-е классы | Шалавинская Т.А. |
3. | Конкурс эссе «О той весне…» | Цель: раскрыть значимость подвига белорусского народа в годы Великой Отечественной войны для современного поколения, примеры личного вклада в поддержку мира и стабильности в Беларуси. | классные кабинеты | 10-е классы | учителя русского языка и литературы |
4. | Тематическое занятие в рамках проекта «ШАГ» Диалоговая площадка «Беларусь современная»
| Цель: рассказать учащимся о важнейших достижениях Республики Беларусь за годы независимости с использованием результатов многолетних социологических исследований, характеризующих развитие различных сфер общественной жизни нашей страны
| актовый зал | 9-11-е | педагог – организатор Киреенко Т.А., руководитель по гражданско –патриотичес-кому воспитанию Евмушков В.В., превый секретарь РК ОО «БРСМ» Саренкова А.И., члены ПО «БРСМ», |
Государственное учреждение образования
“ Средняя школа г.п.Краснополье”
Конкурс “Я патриот своей страны”,
в рамках белорусско-российского проекта “Поезд Памяти”
Эссе “О той весне…”
Автор: Бажкова Маргарита Витальевна,
16 лет,
ГУО “Средняя школа г.п.Краснополье”,
10 “А” класс
контактный телефон:+375293265369
Адрес: Могилевская область
г.п.Краснополье
ул.Кирова, д.49
адрес электронной почты: soshkrasnopolie@yandex.by
Вайна… Колькіболю, тугі, горычыіадзінотынясеянаўсабе… Наватпразшматгадоўвайнамалюеўпамяці людзейстрашныякарціны: голад, разбурэнні,смерць,страты.Усегэтыяжудасныяўспаміныпакідаюцьвелізарныяшрамынасэрцахмільёнаўжыхароўнашайпланеты.
Усёчасцейічасцейзадумваюсяаб гэтымпаслянаведванняКалеснікавай Маі Фёдараўны. Мая Фёдараўна – ветэран працы нашага раёна. Не пакінулі без увагі яе рабяты з атраду «Міласэрнасць». Такі атрад ёсць у нашай школе.
Асноўны напрамак дзейнасці атраду — дапамога людзям, тым, хто ў ёй больш за ўсё мае патрэбу. Хлопчыкі і дзяўчынкі дапамагаюць падшэфным ветэранам Вялікай Айчыннай вайны і працы, адзінокім пажылым людзям ва ўборцы прысядзібных надзелаў, іншых гаспадарчых справах, віншуюць іх са святамі, дапамагаюць вырашаць бытавыя праблемы.А яшчэ яны шмат гутараць, успамінаюць…
Кожны раз Мая Фёдараўна распавядае нешта пра сваю маладосць, пра сваякоў… Нарадзілася Мая Фёдараўна 31 студзеня 1940года. Са слязамі на вачах яна расказвае аб тым, як дзеці разам з дарослымі неслі непасільную ношу ваенных і пасляваенных гадоў. Пасля школы скончыла Магілёўскі педагагічны інстытут, два гады разам з мужам жыла ў Германіі, а потым працавала пазаштатным экскурсаводам у мемарыяльным комплексе«Брэсцкая крэпасць ». У 1968 годзе вярнулася ў родныя мясціны, дзе працавала ў дзіцячым садку, а потым узначальвала раёны вузел сувязі.Вырасціла сына і дачку, ёсць унукі і праўнучка. Усе яны вельмі чулыя і добрыя людзі, як і сама Мая Фёдараўна.
Кожны раз пасля гутаркі з Маяй Фёдараўнай адчуваю, што яе нешта турбуе, не дае спакою… Таму ў наступную нашу сустрэчу папрасіла яе расказаць аб тым, што хвалюе гэту цудоўную жанчыну. Уздыхнуўшы, Мая Фёдараўна расказала мне пра свайго бацьку – ФёдараПіліпавіча Калеснікава.
У канцы 30-х гадоў у вёсцы Вялікія Хутары Фёдара Калеснікава ведалі як камсамольскага актывіста, ён узначальваў мясцовую камсамольскую арганізацыю і дапамагаў мясцовым ўладам усталёўваць новы калгасны лад жыцця. У райкоме раённай камсамольскай арганізацыі яго зацвердзілі нават пазаштатным інструктарам РКЛКСМБ па Гарадзецкім сельскім Савеце.
Але гэта была яго грамадская работа, а па сваёй аснаўнай ён быў настаўнікам і працаваў загадчыкам Лют- Будскай пачатковай школы.Днём вучыў мясцовую дзятву, а пасля ішоў да моладзі, каб бавіць з ёю час і арганізоўваць на працоўныя справы ў мясцовым калгасе. Яго пастаянным спадарожнікам была мясцовая прыгажуня, настаўніца Мядзвёдаўскай пачатковай школы Еўдакія Фёдараўна Бабічава. Так яны ішлі побач у жыцці. А ў 1938 годзе сталі мужам і жонкай. Праз год яго прызвалі на службу ў рады Чырвонай Арміі. Спачатку служыў у Полацку, а потым Фёдара Піліпавіча накіроўваюць у Гомельскае кулямётнае вучылішча.Ён вырашыў прысвяціць сваё далейшае жыццё ваеннай справе, быць абаронцам Радзімы. Дамоў часта пісаў лісты, сумаваў, але запэўніваў Еўдакію Фёдараўну, што пасля заканчэння вучылішча яны будуць заўсёды разам. Да гэтага часу ўжо нарадзілася я. Маці гадавала мяне і чакала мужа…
Зімой 1941 года ён атрымаў кароткатэрміновы водпуск, усяго на 10 дзён. Маці рассказвала, што тата прыехаў пасля навагодніх свят. Ён сустракаўся з моладдзю, пабываў у школе, рассказваў дзецям пра моц нашай арміі , якая надзейна будзе абараняць мірнае жыццё савецкага народа. Яму патрэбна было прайсці апошнюю стажыроўку , каб атрымаць афіцэрскае званне.
Перадвяртаннемна службу маладыявырашылісфатаграфавацца. Не ведалі яны тады , што гэта для іх будзе апошняя сустрэча. Вайна палала ў Еўропе, германскі фашызм захапіў Францыю і замацаваўся на Балканах. Сполахі вайны былі бачны паўсюдна. На заходняй граніцы было неспакойна.18 чэрвеня 1941 года, за тры дні да пачатку вераломнага нападку на СССР з боку фашысцкай Германіі, Фёдар Піліпавіч выклікаў для тэлефоннай размовы жонку, паведаміў, што ён паспяхова закончыў вучылішча, атрымаў званне лейтэнанта і накіроўваецца ў Брэсцкі гарнізон. А праз некалькі дзён пачалася вайна…
Невядома, ці паспеў лейтэнант Ф.П. Калеснікаў дабрацца да месца назначэння, каб стаць абаронцам крэпасці-героя. Гэта пытанне хвалюе мяне , не дае спакою. Пошукі станоўчага адказу пакуль не далі, але яго жыццёвыя пуцявіны скончыліся ў той 1941 год.
Аб гэтым мы даведаліся з паведамлення, якое атрымала мая маці:
«Ваш муж лейтэнант Фёдар Піліпавіч Калеснікаў, уражэнец в. В.Хутары Гарадзецкага сельскага Савета ў баі за Сацыялістычную Радзіму, верны ваеннай прысязе на фронце Айчыннай вайны, прапаў без вестак у 1941 годзе. Падстава: выпіска з загаду № 056-46. ГУК ВС СССР».
… Жыццё цэлага пакалення аддзяляе нас ад трагічных дзён пачатку Вялікай Айчынай вайны. Але і сёння каля сцен слаўнай Цытадэлі, пакрытых шрамамі і рубцамі, мы адчуваем дыханне людзей, якія груддзю сталі на абарону Радзімы, схіляем галовы перад іх адвагай і непахінасцю.
Я ганаруся тым, што мае землякі мужна змагаліся супраць фашызму, менавіта ад іх я пераняла і ўвабрала любоў да сваёй Радзімы.
Штогоддзявятага мая ў нашай краінепраходзіцьакцыя«Беларусь памятае».
Сотніфатаграфійпраносяць па плошчысваякі, а разам з імі і мы, вучні Краснапольскай школы. Гэтагісторыянашага народа, гісторыянашайкраіны. Фотаздымкінашыхземлякоў, якіязагінулі ў гэтайвайне, нагадваюць нам пра тое, што мы павінныберагчыкрохкі мір. Прыгожыямаладыяасобы зпартрэтаў–гэталетапіс народа.
Яшчэ ў нашай школе праходзіць фестываль «Песня ў салдацкім шынялі!» Мы выконваем песні на вершы вялікіх пісьменнікаў. Гэтыя песні і сёння папулярныя і любімыя народам. Яны аб крывавых баях, аб ваенных дарогах, аб мужнасці народа, аб нашай гісторыі, звязанай са страшным словам «ВАЙНА». Наша задача не дапусціць гэты страшны паўтор.
Людзі, беражыце мір!
У час працы ў Брэсцкай крэпасці (першая злева)
Сярод камсамольцаў, 1938 год (у другім радзе другі злева)
У час вучобы ў ваенным вучылішчы, 1940год (у першым радзе другі злева)
